Dingo (Canis lupus dingo) - przedstawiciel rodziny psowatych, zamieszkuje Australię, Nową Gwineę, a ostatnio stwierdzono, że najprawdopodobniej należą do tego podgatunku również dzikie psy z obszaru Azji Południowo-Wschodniej i Filipin. Na podstawie badań genetycznych stwierdzono, że przodek dingo dotarł na kontynent prawdopodobnie przed 3,5 tys lat wraz z jedną z późniejszych fal osadniczych z Azji Południowo-Wschodniej. Dingo pierwotnie były udomowionymi towarzyszami człowieka, jednak w Australii wtórnie zdziczały.
Podobny do psa domowego, z którym daje płodne
krzyżówki, różni się jednak od niego wieloma istotnymi cechami, m.in.
budową czaszki.
Znakomicie przystosowany do warunków środowiska; ani australijska, ani
azjatycka populacja dingo nie wykazuje tendencji spadkowych.
Żywi się królikami, małymi torbaczami, kangurami i zwierzętami domowymi.
Żyje do 14 lat.
Mięsożerne, polują głównie w nocy, pojedynczo lub w stadach, przede
wszystkim na drobne ssaki, jaszczurki, kangury. W okresach braku
pożywienia uzupełniają dietę jajami ptaków, larwami owadów i ptactwem
wodnym. Podczas polowania na większą zdobycz, najpierw gonią ofiarę, by
ją zmęczyć, i dopiero później atakują. Dingo zabijają tylko tyle
zwierząt, ile potrzebują, żeby się wyżywić. Ewentualny nadmiar
pożywienia zagrzebują w ziemi na później.
